26 mars 2008

J'ai retrouvé dans les archives du blog un poème que Ghjanpa avait dédié à Antoine et Daria qui viennent de se retrouver: FIURA DI SILENZIU Oghje hè grande u tavulinu Duve per u ripastu, Un so messi che dui piatti. D'un gestu femininu Fra le parolle e altru Nun resta che ritratti. In lu sguardu lestaghjinu Ch'un viotu nun discoglie, Cercanu in stu mumentu Un tempu torna vicinu, Ind'una fiura chi s'accoglie E schiarisce un rammentu. Passanu pianu e veghje Di mo dui veghji in casa, A la vita chi li lascia L'amore nun si spenghje, E lu tempu nun si fraza Quandu a mente u ritraccia. So intornu a lu caminu A u lume d'una faccula, Si tenenu torna la manu A l'ora di un destinu Chi oghje nimu nun sfrumbula In lu riposu chi si danu. Bonna sera cari genitori Un'ora v'aghju scrittu Tanta gioia mi face Ch'un core nun si addolori Serà lu mio prufittu Di favvi dorme in pace. Ghjanpa

0 commentaires:

Enregistrer un commentaire

Abonnement Publier les commentaires [Atom]

<< Accueil